Wycieczka przez winnice Europy

Wejdź do château...


Bordeaux nie wymaga przedstawiania, ale zawsze miło jest przypomnieć sobie szczegóły, które sprawiają, że jest to główny region winiarski we Francji. Szięki szczególnemu połączeniu klimatu i geografii jest to ojczyzna najbardziej prestiżowych marek win na świecie. Historia tych winnic sięga czasów rzymskich, ale obecne klasyfikacje odmian winorośli powstały w XIX wieku. Produkcja opiera się głównie na takich odmianach winogron, jak Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Merlot, Petit Verdot i Malbec.

Ten region winiarski jest podzielony na kilka stref: Graves, Médoc, Entre-Deux-Mers, Libourne oraz samo miasto Bordeaux. Każda strefa ma swoje cechy charakterystyczne, a wina z najbardziej prestiżowych posiadłości noszą nazwy chateaux („zamków”), w których są produkowane. Wycieczka miłośników wina przez Bordeaux nie będzie kompletna bez wizyty w posiadłościach takich jak Château Haut-Brion, Château d’Yquem czy nawet w gminach, w których uprawia się odmianę Saint-Emilion.


Znajdź nektar u stóp wzgórza


Kierujemy się teraz na południe, na tereny za Alpami. Jest to miejsce pełne winnic, które ponad dwa tysiące lat temu było inspiracją dla starożytnych Greków do śpiewania pieśni wychwalających Oenotrię („krainę winnic”). Lokalne techniki produkcji mają korzenie zarówno w plantacji winogron przez Rzymian (którym zawdzięczamy wyrażenie „nektar bogów”), jak i w produkcji kilku „słodkich” win w średniowieczu. Aby poznać całą tę różnorodność - ponad 50 stref DOC (certyfikat pochodzenia) - najlepiej zatrzymać się w Mediolanie i odwiedzać posiadłości, w których odbywają się degustacje wina.


Z Piemontu, w północno-wschodnich Włoszech, pochodzi kilka znanych win, takich jak czerwone wina Barolo i Barbaresco, wytwarzane z rodzimych winogron Nebbiolo. Większość produkcji koncentruje się wokół miast Alba, Alessandria i Asti (znanych jako ojczyzna jednego z najsłynniejszych win musujących na świecie). W sąsiedniej Lombardii warto zwrócić uwagę na obszary Franciacorta i Oltrepò (znane również z win musujących) i Valtellina, gdzie winogrona Nebbiolo są zbierane ręcznie, a wina czerwone, białe i różowe są produkowane według tradycyjnych starożytnych metod.







 

Kieliszek porto


Następny przystanek stanowi przepływająca przez północną Portugalię rzeka Douro. Obszar ten słynie z rozległych plantacji winogron usytuowanych w górach i na zboczach ciągnących się wzdłuż brzegów rzeki. Pierwszą rzeczą do zrobienia po wylądowaniu w Porto, jest znalezienie jednego z wielu operatorów turystycznych organizujących wycieczki statkiem po rzece Douro. Koniecznie należy też odwiedzić Muzeum Douro w mieście Peso da Régua.

W tym regionie można odnaleźć tradycje sięgające średniowiecza i poznać stosowane przez cystersów techniki produkcji wina. Można również pobudzić podniebienie podczas degustacji i wycieczek po winnicach, z których wiele zostało założonych przez angielskich przedsiębiorców, którzy osiedlili się tutaj w XVIII wieku po odkryciu lokalnych produktów.


Od tego czasu wina z Douro zyskały międzynarodową renomę. Ich produkcja zależy od specjalnych warunków klimatycznych i geograficznych regionu. Odmiany czerwonych winogron obejmują mourisco tinto i tinta amarela, a spośród białych odmian uprawiana jest np. odmiana donzelinho branco. Wina dojrzewają w dębowych beczkach i znane są z bogatego owocowego aromatu. Główną odmianą czerwonych winogron jest touriga nacional — powszechnie uważana za najważniejszą w regionie i wykorzystywana do produkcji jednych z najlepszych win w kraju.


Również tutaj powstaje słynne porto — mocne, wzmacniane słodkie wino, które od wieków cieszy kubki smakowe na całym świecie...


Podróż do południowych winnic


Na rozległych i gorących równinach rozciągających się na południe od rzeki Tag znajduje się kolejny wspaniały portugalski region winiarski. Po wylądowaniu na najbliższym lotnisku (Lizbona) warto skontaktować się z operatorem turystycznym, który pomoże zaplanować podróż po głównych gospodarstwach i piwnicach z winami wśród pełnych ciepła i spokojnych krajobrazów Alentejo.


Plantacje winogron i winnice Alentejo sięgają czasów starożytnych. Jednak region ten nękany był przez susze, problemy klimatyczne i ubóstwo aż do końca XX wieku. Obecnie wsparcie ze strony państwa i rozwój technologii stosowanych przez lokalnych producentów podniosły rangę i renomę win z Alentejo.


Upały, nasłonecznienie i suchość gleby to podstawa produkcji czerwonych win z takich odmian, jak trincadeira, aragonez czy castelão — są to wina o bogatym smaku z nutami dzikich jagód. Z kolei wina białe (odmiany roupeiro, antão vaz i ) są gładkie, lekko kwaśne i pełne aromatu owoców tropikalnych. Produkcja koncentruje się w ośmiu podregionach Alentejo DOC: Reguengos, Borba, Redondo, Vidigueira, Évora, Granja-Amareleja, Portalegre i Moura.


Przed Pirenejami


Na wschodzie Półwyspu Iberyjskiego tuż przed górskim masywem Pirenejów i na południe od Bilbao leży region La Rioja.


Wina z La Rioja wyróżniają się kompozycją oraz specjalną techniką leżakowania w dębowych beczkach, które może trwać kilka lat. Tutejsze czerwone wina, oparte głównie na winogronach odmiany tempranillo, charakteryzują się średnią intensywnością i paletą. Równie lekkie są wina różowe (odmiana garnacha) i białe (viura).



 

Tradycja tego wina osiągnęła szczyt w XVII wieku, a odmiany i techniki winiarskie dojrzewały jeszcze w XIX wieku. Doprowadziło to do rozwoju szczególnej tożsamości tego wina, dzięki której jest ono słynne na całym świecie. Był to pierwszy region winiarski w Hiszpanii, który uzyskał status chronionej nazwy pochodzenia.


Aromaty kwiatowe nad brzegiem rzeki


Zapewniamy jednak, że dobre wino nie pochodzi wyłączne z krajów południowych! Złap samolot do Düsseldorfu, a następnie udaj się samochodem lub pociągiem do regionu winiarskiego Mosel. Wizyta w tutejszych gospodarstwach i piwnicach winnych jest okazją do rozkoszowania się niesamowitą lekkością smaku i miłego spędzenia czasu na pięknej niemieckiej wsi.

Na tych polach i wzgórzach, poprzecinanych trzema wielkimi krętymi rzekami (Mozela, Saara i Ruwer), starożytni Celtowie i Rzymianie zaczęli uprawiać winogrona i wytwarzać wino. Tutaj również produkcja wina odbywa się na zboczach wzdłuż brzegów rzek, więc nie jest zaskoczeniem, że właśnie tutaj znajduje się najbardziej stroma winnica na świecie (Bremmer Calmont).


Główną atrakcją regionu jest słynne wino Riesling, symbol niemieckiego winiarstwa. Ta odmiana białego wina wykorzystywana jest głównie do produkcji win słodkich o niskiej zawartości alkoholu, wysokiej kwasowości i aromatach określanych jako „kwiatowe”. Często używane są one jako dodatek do pikantnych potraw. Produkcja odbywa się głównie w pobliżu ujścia rzek Saary i Ruwer, na obszarze znanym jako Górna Mozela. Z drugiej strony w Dolnej Mozeli znajdziemy mocniejsze odmiany Rieslinga, często z mineralną nutą.


Europa Środkowa i jej winnice


Podróż miłośnika wina nieuchronnie obejmie także Europę Środkową, a zwłaszcza Czechy. Chociaż ten kraj jest bardziej znany z dużej różnorodności piw, w przypadku wina można znaleźć wiele zaskakujących smaków. Położony około 300 km na wschód od Pragi rejon Moraw jest znany z produkcji wina, skupionej wokół miast Mikulov, Slovácko, Velké Pavlovice i Znojmo.
 

Większość czeskich win to wina białe. Są one znane głównie ze swojego limonkowego smaku i zastosowania takich odmian winorośli, jak Grüner Veltliner (Veltlínské zelené) lub wspomniany Riesling (Ryzlink rýnský). W przypadku win czerwonych do produkcji używa się Pinot Noir. Odkrycie lokalnych win nieuchronnie przeniesie Cię do lokalnych farm i miejsc znanych jako "Vinné sklepy", czyli piwnic z winami, które można znaleźć praktycznie wszędzie w tej okolicy. Pamiętaj, aby degustacje wina rezerwować z wyprzedzeniem. Najlepszym sposobem na podziwianie krajobrazu jest podróżowanie po regionie samochodem lub rowerem.


Słodkie aromaty w okolicach Karpat


Na Węgrzech warto wybrać się do Tokaju, głównego węgierskiego regionu winiarskiego. Jego ciepłe równiny i wzgórza mają specyficzny mikroklimat, który zawdzięczają bliskości pasma górskiego Karpat, w pobliżu granicy z Rumunią i Słowacją.


Wina tokaj mają mocny smak, który wynika z położenia geograficznego, lokalnych technik produkcji i odmian winorośli, takich jak Furmint, Hárslevelü i Sárgamuskotály (lokalna odmiana Muscat). Powszechnie stosowana jest metoda „szlachetnej zgnilizny”: częściowo zgniłe, wypełnione cukrem dojrzałe winogrona są używane do tworzenia win słodkich o konsystencji przypominającej nektar, dobrze nadających się do deserów i innych zastosowań. Wina tokaj są również znane ze swojej długowieczności i nierzadko można spotkać butelki, które mają 50 lub 100 lat i nadal nadają się do picia!


Historia wina tokajskiego nie jest dobrze udokumentowana, ale uważa się, że sięga co najmniej XII wieku. Jego produkcja osiągnęła szczyt w XVIII wieku, kiedy wzrósł popyt z krajów sąsiednich. Po okresie stagnacji handlowej znów zyskuje na popularności.